اسفندیار زیال فعال حوزه گردشگری: فارغ از اینکه دولت چه کمکی خواهد کرد به نظر باید برای نحوه ادامه شرکت ها فکری شود، البته متاسفانه پیامدهای بحران کرونا آنچنان ناشناخته هست که شاید هر فکری احتیاج به زمان داشته باشد؛ در این روزها به جای اینکه با مرور به آینده خوشبین باشیم روز به روز شرایط نگران کننده تر میشود.
بعد از بسته شدن پروازهای ترکیش و امارات تا ماه جون و لوفت هانزا تا جولای امروز ایروفلوت اعلام کرد تا ماه آگوست پروازهای بین المللی را مسدود کرده است و همه این خبرها و زمزمه بسته شدن مرزهای شنگن تا ماه سپتامبر نشان از آن میدهد که روزهای زیادی مانده تا بتوانیم چراغ گردشگری را روشن کنیم و همه اینها در کنار این است که نمیدانیم بعد از این روزها دنیا چگونه هست.
آیا هنوز همان ساختار و زیرساخت مانده؟
آیا هواپیماهایی که الان زمینگیر هستند و به نظر کارشناسان هر روز زمینگیری آنها احتمال سانحه بعد از آن را بالا میبرد امکان خدمات رسانی دارند؟
آیا اقتصاد خانوار اجازه برنامه ریزی برای سفر را میدهد؟
بر فرض کمک دولت با همان توانی که از آن سراغ داریم تا چه زمان میتواند ادامه پیدا کند؟
با اینکه هنوز در ابتدای راه هستیم الگوی مصرف مردم ایران و دنیا که با سالهای هزینه تبلیغات به سمت مصرف گرایی گرایش پیدا کرده بود تغییر کرده و دیگر اشتیاقی به خرید خودرو و کالای لوکس نیست؟
به نظرم با کمک کارشناسان و متخصصان ما باید وسیع تر فکر بکنیم که چه آینده ای در پیش رو داریم!
چون این بحران مانند یک سیل و تگرگ برای یک زمین کشاورزی نیست که ابتدا و پایان و زیان آن مشخص باشد!!!