بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
ن،و سوگند به قلم و آنچه به سبب قلم و يا با قلم مى‌نويسند.(سوره قلم-آیه۱)

بسیاری آمدند و رفتند که نام عده ای از آنها باقی ماند و تاریخِ مقدس از آنها به نیکی یاد می کند و عده ای نیز به زباله دان تاریخ پیوستند و نامی از آنان باقی نمانده است.
قلم وسیله ای است که ماندن یا نماندن افراد را در تاریخ،رقم خواهد زد و خواهد نگاشت. قلم مبیّن و روشنگر مسائل،حقایق جامعه و تاریخ خواهد بود؛ قلم، حق را از ناحق تفکیک خواهد کرد و قلم خواهد ماند.
شاید بگویید که عده ای به ناحق نگاشتند و ماندگار هم شدند؛ پاسخ این است که مردم و تاریخ آنان را مفتضح خواهند کرد و از آنان به نیکی یاد نخواهد شد و همین بس است.
در روزگاری به سر می‌بریم که نگارندگان حقایق کم نیستند و آنها همه ی دارایی خود اعم از جان،مال،آبرو و… را در کف دست گرفتند و برای ترویج حق و بیان حقایق کم نمی گذارند؛ و عده‌ای نیز هستند که جز بع منافع خود و مطامع دنیوی خود نمی‌اندیشند که اینها رسوا خواهند شد و در محضر حضرت پروردگار و در میان مردم جایگاهی نخواهند داشت.
عزیزان
فصل مخاصمات و تسویه حساب‌های سیاسی گذشته است و همه باید همصدا و همدل برای جبران عقب ماندگی ها و پیشرفت در کشور تلاش کنیم.
تفکرات و سلایق مختلف نمی تواند دلیلی بر عدم وحدت دربین ما باشد بلکه ما باید از این تفکرات و سلایق متفاوت استفاده کنیم تا به راه حل هایی برای حل مشکلات برسیم.
این را می دانیم که هدف همه ی ما پیشرفت و رشد این نظام و کشور مقدس است و حالا وقت این است که همه ی ما در این مسیر در کنار یکدیگر قلم بزنیم و تلاش کنیم.
۱۴تیر روز قلم گرامی باد.

زنده باد حق و نگارنده ی حق
۱۴تیرماه۱۴۱۰
محمدحسین خوشنود؛عضو کوچکی از جامعه رسانه